ည…………
လူသံ သူသံ တိတ္ဆိတ္လို႔
မီးေရာင္မ်ား
ကြက္ၾကားကြက္ၾကားလင္းလို႔
ထိုင္ေနက်“ေက်ာ္စု” လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးလည္း
အလင္းမွဳန္မွဳန္မွာ လဲေလ်ာင္းလို႔
ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲက
ႏူတ္ခမ္းေမႊးေရးေရး
မင္းကြတ္သီးေလးလည္း အိပ္စက္လို႔
အဲဒီညမွာ ေလးေယာက္စလံုး
အေပ်ာ္ေတြ ပက္ပက္စက္စက္ရြာသြန္း
ေကာက္တိေကာက္ေကြး ၾကယ္ေရာင္ေတြၾကား
ဂစ္တာ၀ိုင္းဟာလည္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္
အ၀ါေရာင္ရူးသြပ္မူ႕ၾကားက
အမွတ္မထင္ စီးဆင္းလာတဲ့
စကားလံုးက………………..
“လူအားလံုး ထိပ္ဆံုးကေနခ်င္ေပမယ့္
လူအားလံုး ထိပ္ဆံုးက မေသခ်င္ဘူး….”
အဲဒီညဟာ………
အေမွာင္ထဲကအလင္းႏွစ္ေတြျဖစ္တယ္………………..
No comments:
Post a Comment